กลับมาติดตามเรื่องราวของบุคคลที่ถูกยกย่องให้เป็นตำนานแห่งวงการกุ้งเรดบีเมืองไทย "พี่บวร เรดบี" ในตอนที่ 3 กันต่อ เรื่องราวในตอนนี้จะน่าสนใจอย่างไรบ้างนั้นอย่ารอช้า เชิญติดตามกันได้เลย
ความรัก และการสูญสีย คือจุดเริ่มต้น บวร เรดบี
“จุดเริ่มต้นในการเลี้ยงกุ้งเรดบีของ ผม เกิดมาจากความรัก และความสูญเสีย ความรักคือ รักภรรยา ย้อนกลับไปเมื่อ 7 ปีที่แล้ว วันหนึ่งผมพาครอบครัวไปเดินเล่นที่สวนลุมไนท์บาซาร์เดินผ่านร้านขายสัตว์น้ำ สวยงาม ภรรยาสะดุดตากับกุ้งตัวจิ๋วๆ สีสดใส คนขายบอกว่าเป็นกุ้งคริสตัลเรดเกิด ความอยากเลี้ยงเพราะชอบสีสันสวยงามของมัน จึงซื้อมาเลี้ยง 5 ตัว ราคายุคนั้นตกตัวละ 600 บาท ซื้อตู้เล็กๆ มาหนึ่งใบ ทรายลองพื้นอีกหนึ่งถุง รวมแล้วจ่ายเงินไปหกพันบาท ตอนนั้นผมเองก็ตกใจนะไม่คิดว่า กุ้งตัวเล็กๆ จะมีราคาแพงเกือบพันบาท ตัวมันเล็กมากจริงๆ กลับถึงบ้าน ผมพาลูกอาบน้ำเตรียมพักผ่อน ส่วนภรรยาก็จัดเตรียมตู้เลี้ยงกุ้งที่ซื้อมา ผ่านไปชั่วโมงกว่า หลังจากผมพาลูกเข้านอนแล้ว ก็มาหาภรรยาผมคิดว่าเขาคงนั่งชื่นชมกุ้งจนเพลิน แต่ปรากฎว่า ภรรยาผมนั่งน้ำตาซึม ผมก็ตกใจถามว่าเกิดอะไรขึ้น ภรรยาบอกว่า กุ้งตายหมดแล้ว เขาเอากุ้งทั้ง 5 ตัว มาเรียงไว้บนกระดาษทิษชู ตอนนั้นผมงงมาก ว่าทำไม่มันตายง่ายอย่างนี้ ภรรยาเขารู้ว่าผมเป็นคนชอบเลี้ยงสัตว์ เลยขอร้องให้ผมช่วยเลี้ยงกุ้งตัวจิ๋วๆ นี่ให้รอดเพื่อเขาหน่อย”
“วันรุ่งขึ้น ผมกลับไปยังร้านที่ซื้อกุ้ง 5 ตัวนั้นมา ไปถามว่าทำไม่กุ้งชนิดนี้จึงตายง่าย เจ้าของร้านเขาคิดว่าผมเคยเลี้ยงมาก่อน จึงไม่ได้แนะวิธีเลี้ยงให้ เขาบอกว่าต้องมีการวัดค่า pH ต้องมีระบบกรองอย่างดี กุ้งจึงจะไม่ตาย เมื่อได้ข้อมูลอย่างนั้น ผมกลับมาบ้านพร้อมจัดการเซทตู้ใหม่ ทำระบบกรองอย่างดีเท่าที่จะทำได้ในยุคนั้น แล้วซื้อกุ้งคริสตัสเรดมาเลี้ยงใหม่ ปรากฏว่ากุ้งอยู่รอดข้ามวัน ดีใจกับภรรยาคิดว่า คงรอดให้เราได้ชื่นชมความสวยไปนานๆ แล้ว แต่พอผ่านไปไม่กี่วันกุ้งก็ทะยอยตายจนหมดตู้”
“ผมค้นคว้าหาข้อมูลวิธีการเลี้ยงเพิ่มเติม ทำให้รู้ว่ากุ้งชนิดนี้ต้องเลี้ยงในอุณหภูมิ 25-26 องศาฯ ไม่รู้จะทำวิธีไหนให้อุณหภูมิน้ำเย็น เปิดแอร์บ้านช่วยอุณภูมิลงต่ำ แต่พอปิดแอร์อุณหภูมิก็สูงขึ้น กุ้งเริ่มสีซีด ตัวไส ผมจึงคิดวิธีการนำพัดลมตัวเล็กๆ ที่ใช้กับคอมพิวเตอร์มาดัดแปลงเป่าลงไปในตู้เพื่อช่วยเพิ่มความเย็น ก็ได้ผลในระดับหนึ่งแต่ยังไม่พอใจจึงพัฒนาพัดลมให้มีขนาดใหญ่ขึ้น เพื่อให้ได้ความเย็นมากขึ้น ปรากฏว่ากุ้งอยู่กันอย่างมีความสุข สีสันสวยงาม ออกลูกในตู้เลี้ยงเป็นพันตัว ทำให้เป็นที่รู้จักในแวดวงผู้เลี้ยงกุ้งแคระว่า ผมเป็นคนแรกๆ ที่ประสบความสำเร็จสามารถเพาะกุ้งได้เป็นพันตัวโดยใช้ระบบพัดล่มเป่า ต้องบอกว่าเพราะ ด้วยความรักภรรยา และความสูญเสีย จึงเป็นจุดเริ่มต้นทำให้ผมเลี้ยงกุ้งแคระตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาจริงๆ”
ก้าวสู่ความสำเร็จ เป็นตำนาน เพราะความอดทน ไม่ยอมแพ้
“ปัจจัยสำคัญอย่างเดียวที่ทำให้ผมก้าวมาถึงวันนี้ได้คือ ความอดทนเท่านั้น ในช่วงที่สูญเสียกุ้งมากๆ เกิดความท้อ เพราะตอนนั้นผมพยายามทำทุกอย่าง ใครแนะนำอะไรมาทำตามทุกอย่าง แต่กุ้งยังตาย ภรรยาผมซึ่งเป็นคนขอให้ผมเลี้ยง ถึงกับบอกให้ผมเลิกล้มความตั้งใจ เพราะเห็นผมสูญเสีย เห็นผมเหนื่อยกับความพยายามจะเอาชนะกุ้งให้ได้”
“ถ้าผมไม่คิดอะไรมาก ผมคงเลิกเลี้ยงไปตั้งนานแล้ว และก็คงไม่มีบวร เรดบีใน วันนี้ แต่ที่ไม่ยอมเลิก อดทน พยายามจนก้าวมาถึงวันนี้นั้น เพราะผมคิด ถึงบรรดากุ้งหลายๆ ตัวที่เราทำเขาตาย ผมมั่นใจว่า กุ้งมันไม่อยากตายหรอก มันก็อยากมีชีวิตอยู่รอดจนครบวงจรชีวิตของมัน แต่ที่มันต้องตาย เพราะเราไม่รู้วิธีการเลี้ยงเขาดีพอ ความคิดนี้แหละครับ ที่ทำให้ผมสู้ต่อ เพราะถ้าเลิก ณ เวลานั้น กุ้งที่ตายไปก็เหมือนไม่มีค่าชีวิตอะไรเลย ตรงนี้ผมรับไม่ได้ ต้องเลี้ยงเขาให้รอด ให้ออกลูก หลานให้ได้ จึงอดทนสู้ต่อจนมาถึงวันนี้ได้”
ผู้ทำให้กุ้งสโนว์ จากหลักหมื่น เหลือตัวละ 500!
“หลังจากประสบความสำเร็จในการเลี้ยงกุ้งคริสตัสเรดแล้ว เป้าหมายต่อมาก็คือกุ้งสโนว์ ในยุคนั้นประมาณปี พ.ศ. 2548 ผมจำได้ดีว่า ราคากุ้งสโนว์คู่ หนึ่งแปดหมื่นบาท ตกใจมาก กุ้งตัวเล็กนิดเดียวราคาเกือบแสน แล้วใครจะมีกำลังซื้อไปเลี้ยงได้ ต่อให้สวยแค่ไหน อยากเลี้ยงมากแค่ไหน แต่ด้วยราคาขนาดนั้นเลี้ยงแล้วคงมีแต่ความทุกมากกว่าความสุข ผมจึงคิดในใจขณะนั้นเลยว่า ต้องทำให้กุ้งสโนว์ราคาถูกลงมาให้ได้ เพื่อให้คนรักกุ้งทุกคนสามารถซื้อไปเลี้ยงได้”
“ผมจึงสั่งซื้อพ่อ-แม่พันธุ์กุ้งสโนว์จาก สิงคโปร์มาทำการเพาะ ด้วยประสบการณ์ที่เรามีมากขึ้นจากการลองผิดลองถูกกับกุ้งคริสตรัสเรดมาก่อน ทำให้ผมสามารถเพาะเลี้ยงกุ้งสโนว์จนได้จำนวนกุ้งมาก ผมตัดสินใจขายกุ้งสโนว์ที่เพาะได้ในราคาขั้นต่ำห้าร้อยบทต่อตัว หลายคนมองว่าผมทำให้ตลาดกุ้งสโนว์เสีย ซึ่งก็ขอยอมรับ และต้องขอโทษด้วย แต่ในอีกมุมหนึ่งผมก็ได้ทำให้คนรักกุ้งทุกคนได้มีความสุขกับการเลี้ยงกุ้ง สำหรับผมแล้วความสุขตรงนี้มันมีค่ามากกว่าตัวเงินนะ”
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
ที่มา http://www.fish-zone.com/view.php?id=65
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น